semiadam

Wednesday, September 04, 2002



بالاخره اين تلفن کوفتی ما رو ديجيتال کردن! ديگه عين آدم ميشه
اينترنت وصل شد. خيلی راحت و با يک بار گرفتن! البته اگه شانس منه که از فردا شب
همه اينترنتها اشغال ميشه! تاززززززززه ! خودشون تونش tone
هم کردن. ديگه نمی خواد بريم اونجا بگيم. فکر کنم اين پاداش اون همه عذابی که با
اون خط 6 رقمی احمق متحمل شديم بوده. خونه قبلی مون هم که بوديم وقتی شمارمون 7
رقمی شد خودش تون شد. در اين زمينه استثنائا يه کمی شانس داريم ما!



آقا من به مدت 36 ساعت خونه نبودم! سر کار بودم. تا ساعت 3 صبح کار کردم بعدش هم
همونجا خوابيدم. روی تشکهای مبل که خيلی بوی بدی می داد. 3 تا تشک رو انداختم روی
زمين و يکی رو هم زير سرم. اول می خواستم زيرشون روزنامه بندازم ولی خيلی خوابم
ميومد و گفتم که خوب کسی به زير تشک کاری نداره که! حالا فوقش يه کمی خاکی بشه!
خلاصه خوابيديم تا حدود 7. و وقتی که بيدارم شدم زودی جول و پلاس رو جمع کردم که
کسی نياد يهو ضايع بشم. اولين نفر آقای حسابدارمون اومد ... ساعت 8 اينا بود
تقريبا. خيلی آدم با نمکيه اين حسابداره. از خنده می ميری وقتی حرف ميزنه. يک آقای
مهندسی به من و فرشاد ميگه... کلی حال می کنيم! امروزم تولد دخترش بود و با هم پشت
تلفن قرار گذاشتن که کادو کتاب هری پاتر بخره! البته چند روز پيش سر همين دعواشون
شده بود و به دخترش می گفت که دليل اينکه شبها نمی خوابی همين چيزها است. ولی خوب
امروز خر شد زودی!! خلاصه ما اونجا فوضول همه هستيم و چند شبه که داريم نقش سرايدار
رو هم بازی می کنيم. ولی خدا وکيلی کارمون خيلی پيش ميره شبا و من شخصا راندمانم دو
سه برابر ميشه. نمی دونم الان چرا اصلا احساس خستگی نمی کنم. عجيبه! اميدورام
خوابيدن يادم نرفته باشه.



همين ديگه! عينکم رو هم دو شنبه شب تو مهمونی به طرز احمقانه ای شيکوندم. يکی بره
درستش کنه تو رو خدا!



شب خوش گوگولی ها.



موسيقی روز:



Song:

Suzzana


Artist: Art Company



Sunday, September 01, 2002



يه سوالی می خوام بپرسم. هر کس حالشو داشت جواب بده لطفا.
سوالم يه سوال معموليه با يه جواب معمولی! از اينا نيست که بعدش بهتون بگم که آقاهه
با اسب سفيد مياد يا سياه يا مثلا مسافِرِت از سفر مياد يا از دَدَر و از اين جور
چيزا! فقط می خوام يه آمار بگيرم، همين! هيچ معنی و مفهوم فلسفی هم نداره، زياد جو
نگيرتون ؛)



آقا فرض کنين که يه دوستی دارين که خونه شون وسط يه کوچه دو طرفه است. شما بعضی
وقتا از اين سر کوچه ميريد اونجا بعضی وقتا هم از اون سرش! حالا يه روز مياين از يه
طرفی برين که می بينين ای دل غافل! اون طرف رو کندن و خاک ريختن. برای همين هم
مجبور ميشين دور بزنين و از اون يکی سر برين. حالا اگه چند شب بعد دوباره بخواين
برين اونجا، کدوم سر رو انتخاب می کنين؟ سری که ديشب کنده بودن؟؟؟ يا اون يکی سر؟



نکته انحرافی و اينا نداره ها! فقط بگين کدوم سر. دليلش رو هم اگه دلتون خواست
بگين. مرسی.



آقا من قبلا هم گفته بودم، بازم ميگم که:



شقايقهای وحشی را

          با چشم بايد دوست داشت

         نه با دست.



شقايقها

       در چشم

            شعله می کشند،


     در دست

            می پژمرند.



(البته باز نياين کتک بزنين! خودم نگفتم والله! شاعرش يادم نيست. هر کس می دونه
بگه!)



موسيقی امروز:

آهنگ: کوچه ها

خواننده: فرهاد..........



فرهادِ مهراد خواننده و آهنگساز ايرانی، جمعه گذشته در سن 59 سالگی در پاريس در
گذشت.  روحش شاد.